Żeby w pełni zrozumieć sedno szablonowej kuchni polskiej wypada pochylić się nad jej historią. Kuchnia polska w średniowieczu opierała się na daniach z artykułów rolnych (proso, żyto, pszenica), mięs zwierząt dzikich oraz zwierząt gospodarskich – do tego warto doliczyć owoce, zioła i przyprawy lokalne. Znana była w głównej mierze z obfitego użycia soli i stałej obecności kaszy. Do tego picie piwa jako bazowego napoju (w przeciwieństwie do rozpowszechniania się popularności wina w południowej i zachodniej Europie) była banalna dla krajowej kuchni średniowiecznej. Piwo oraz miód pitny były najpopularniejszym napojem przez wiele lat, jakkolwiek z od czasu do czasu pojawiło się też i wino, przywożone głównie z Śląska i Węgier.
Charakterystyka stereotypowej kuchni polskiej
• Kroniki średniowieczne opisują kuchnię polską jako niezmiernie ostrą, z znaczącą ilością mięsa i kasz.
• Istotnie, średniowieczna kuchnia polska wykorzystywała olbrzymie ilości przypraw (w porównaniu z innymi krajami Europy), przede wszystkim pieprz, gałkę muszkatołową i jałowiec.
• To właśnie dzięki bliskiej współpracy handlowej między Polską a krajami Orientu, ceny przypraw były niższe w Polsce niż w wielu innych krajach – więc mogliśmy sobie na tę przyjemność o wiele bardziej pozwolić.
• Do dzisiejszych czasów zachowywały się wspomnienia aromatycznych, gęstych oraz nadzwyczaj pikantnych sosów krajowych.
Staropolska kuchnia – smaki oraz składniki
Staropolska kuchnia – najstarsza i w najwyższym stopniu tradycyjna – specjalizuje się w daniach mięsnych oraz zbożowych (pierogi, kaszę, pierogi), artykułach takich jak grzyby, owoce, zioła, wieprzowiny (w tym gotowane mięso oraz kiełbaski), ryby słodkowodne, wypieki (chleb, ciastka), desery, wódki i likiery owocowe. Banalną cechą kuchni polskiej jest wiele typów zup z lokalnych jarzyn, owoców, zbóż oraz artykułów mięsnych.
Przyprawy banalne dla polskiej żywności to chrzan, koperek, jałowiec, pieprz, kwaśna śmietana, ser z twarogiem. Wśród warzyw i owoców najpopularniejsze w szablonowych daniach są: buraki, ogórki, kapusta, jabłka, wiśnie i czereśnie, jagody, agrest oraz inne środkowo-europejskie tuzinkowe przysmaki. W historii polskiej kuchni wolno też znaleźć dzikie rośliny, takie jak szczaw, młody burak zielony, mniszek czy nawet pokrzywy.